şəxsiyyət

şəxsiyyət
I
сущ.
1. личность:
1) совокупность свойств, присущих данному человеку, составляющих его индивидуальность. Şəxsiyyətin inkişafı развитие личности, şəxsiyyətin formalaşması формирование личности, insan şəxsiyyəti человеческая личность
2) человек с точки зрения его характера, поведения, положения и т.д. Parlaq şəxsiyyət светлая личность, mətin bir şəxsiyyət стойкая личность, şübhəli şəxsiyyət подозрительная личность, yaramaz şəxsiyyət негодная личность; xeyirxah şəxsiyyət благородная личность
3) о человеке с ярко выраженной индивидуальностью; замечательный во всех отношениях. Şəxsiyyət kimi как личность, maraqlı şəxsiyyət интересная личность, qeyri-adi şəxsiyyət необыкновенная личность, dahi şəxsiyyət гениальная личность, görkəmli şəxsiyyət выдающаяся личность, rəhbərimiz hər şeydən əvvəl şəxsiyyətdir наш руководитель – прежде всего личность
4) отдельный человек в обществе. Tarixdə şəxsiyyətin rolu роль личности в истории, tarixi şəxsiyyət историческая личность; юрид. zərərçəkənin şəxsiyyəti личность потерпевшего (пострадавшего), şəxsiyyətin toxunulmazlığı неприкосновенность личности, şəxsiyyətini təyin etmək kimin установить личность кого, şəxsiyyət azadlığı свобода личности
2. персона
3. индивидуальность
4. особа
5. разг. самолюбие, достоинство. Kişi şəxsiyyəti мужское достоинство, şəxsiyyətinə toxunmaq задевать (задеть) самолюбие; şəxsiyyətinə sığışdırmamaq nəyi считать ниже своего достоинства что
II
прил. личностный (относящийся к личности в 1), 2),
3) значениях)

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "şəxsiyyət" в других словарях:

  • şəxsiyyət — is. <ər.> 1. Bir şəxsə xas olub onun fərdiyyətini müəyyən edən xüsusiyyətlərin məcmusu. Alarsa hər gecə üç dörd nəfər əşxas gər vədim; Nə qəm, beş altı da olsa, mənim şəxsiyyətim artır. M. Ə. S.. 2. Öz xarakteri, əxlaqı, cəmiyyətdə mövqeyi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəxsiyyətsiz — sif. Şəxsiyyəti, mənliyi, siması olmayan; simasız, mənliksiz. <Qədim Romada> arvad şəxsiyyətsiz bir parça şey hesab olunurdu, ona görə də özünə məxsus mal və sərvəti ola bilməzdi. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəxsiyyətsizlik — is. Şəxsiyyəti, siması, mənliyi olmama; simasızlıq; mənliksizlik …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəxsiyyət — ə. 1) bir şəxsin əsas xüsusiyyətlərinin məcmusu; 2) insan, şəxs, sima …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • simasız — sif. Siması olmayan, şəxsiyyəti olmayan, özünə məxsus sifətləri olmayan, fərdi xasiyyətləri olmayan, şəxsiyyətsiz. Nə zaman dünyadan silinəcəkdir; Simasız adamlar, yaltaq adamlar. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Гаджибеков, Узеир Абдул-Гусейн оглы — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Гаджибеков. Узеир Гаджибеков Основная информация Профессии композитор, дирижёр, пед …   Википедия

  • Бадалбейли, Афрасияб Бадалбек оглы — Афрасияб Бадалбейли Əfrasiyab Bədəlbəy oğlu Bədəlbəyli …   Википедия

  • parağ — I (Şamaxı) itin iri cinsi. – Baba o qədər xəsisdi ki, parağdan yun qırxır II (Salyan) kərpicdən tikilmiş bir neçə otaqlı ev III (Salyan) məc. sayılmaz, şəxsiyyətsiz. – İndi parağ adamların da altında maşını var …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dahi — ə. çox görkəmli (şəxsiyyət); qeyri adi istedada malik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • hüviyyət — ə. 1) mahiyyət, həqiqət; 2) bir adamın kim olduğu; şəxsiyyət …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müşəxxis — ə. şəxsiyyəti müəyyənləşdirən; xəstəliyi və s. müəyyən edən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»